Nee, niet gesprongen!

Op 30 december rijden we weg van de gletsjer voor een lange rit door de bergen en over de Haastpass. De weg langs Fox glacier en de kust is weer spectaculair. We stoppen bij een uitzichtpunt en zien -van grote afstand- een paar dolfijnen. Dichterbij zijn veel sandflies dus we rijden snel verder. (Vanavond even aan Jeroen of Koen vragen of ze niet een deel van de fotoos publiek on line kunnen zetten, kunnen julie meegenieten. Met beperkte internetfaciliteiten hier lukt dat niet.) De weg naar Haastpass vanaf Haast valt tegen, maar daarna is het werkelijk schitterend.
Geweldige uitzichten, mooie meren, genoeg 'lookout stops' en veel bochten in de weg, maar we houden de camper straight left. Uiteindelijk komen we in Wanaka aan. Een levendig stadje aan de meren Wanaka en Hawea. Helaas is de camping vol. En bij navraag ook de top10-sites in Queenstown (onze geplande oudjaarsovernachtingsplaats) en te Anau (waar het weer minder zou zijn), dus doorgereden naar een enorm grote, stoffige en wat schamele camping (max 4 douches). Daar geboekt voor 2 nachten. Trouwens wel eerst in Wanaka rond gekeken en bij de Subway (denken we ook nog even aan Marije) geluncht (de broodjes waren genoeg voor ook ons ontbijt de volgende dag trouwens). 's Avonds de uitschuif BBQ (zit aan de zijkant van de campervan) nog even gebruikt. De volgende dag rijden we (even) op en neer naar Queenstown. Wat een prachtige weg weer, met een echte alpenafdaling. Queenstown, the place to be met oudjaar zo te zien.
Druk, druk, druk. Toch nog even geproberd en plekje op de camping te krijgen, nope dus. In de stad bezoeken we een kunstenaarsmarkt en laat Lenie zich door de plaatselijke straatartiest haar horloge ontfutselen. Bij de camping in Cromwell is nog wel plaats, dus we rijden nog 60 km verder (zitten inmiddels over de 3000km) en komen langs de historische bungyjump plek.

Nee, we hebben niet gesprongen! Wel gekeken. Op de camping hebben ze nog een powerplek, dus we zitten weer aan de stroom en kunnen de bubbels goed koel houden voor vannavond. Dat mag ook wel want het is zeker 30 graden in de zon hier. Goed nieuwjaar.......

Franz Josef

Vanmorgen wakker geworden van helicoptergeluiden. Dit zijn de vluchten van en naar de gletsjer(Franz Josef) à raison van 200 euro per persoon. We gaan eerst ontbijten en daarna gaan we, te voet, naar boven. Na een wandeling van 2 1/2 uur kunnen we de gletsjer van een afstand van 100 meter bekijken. Indrukwekkend ! Er stroomt ook een woeste rivier die het smeltwater naar beneden brengt. Tijdens de 2 1/2 uur durende wandeling terug blijft het gelukkig droog, er dreigt wel steeds een bui maar we hebben geluk. In het dorp drinken we koffie en later een biertje, met chocoladesmaak! (en gratis WIFI, kunnen we even de perikelen volgen van het failliete Zonnehuizen. Toch raar dat zo'n zorginstelling failliet kan gaan, hoe gaat het verder met de bewoners en het personeel? ) Terug op de camping boeken we voor een half uur het bubbelbad, als Member van de top 10 holidaycamping, kan dit gratis. Daarna aan de aardappels met bloemkool (Lenie kookt)

Op naar Franz Josef

Eerst vanmorgen even 35 minuten gerend langs de zee. Komen we al rennend een jong zeehondje tegen, aardig verzwakt en mogelijk de weg kwijt. Daarna douchen en (nog) in het mager zonnetje ontbeten. De route voert naar de Franz Josef, de gletsjer. Onderweg doen we het nagebouwde stadje Shankytown aan, waar Lenie de entreeprijs met 'gold diggen' er grandioos uit haalt. We bekijken ook nog Hokitika (jade) en Okitro, waar we aan het meer de witte reiger (officieel, witte wangreiger) zien. We komen aan in een grijs Frans Jozef. Handig zo'n toeristische TomTom , maar voor het reizen schiet het niet op. Morgen naar de gletsjer (met regen?)

De Westcoast

Vandaag dwars het Zuidereiland door gecrossed. Vanuit Blenheim vertrokken en door de valleien met druiven langzaam de ruige natuur in. Via St. Arnoud en lake Nelson, komen we bij Jennifer terecht. Wat woont ze mooi, maar verlaten. We krijgen veel reisadviezen mee voor de komende dagen. We drinken wat en maken foto- en video-opnamen voor haar reisbureautje. De reis gaat verder nog 145 km naar Westport. Het is warm en we stoppen regelmatig voor bezienswaardigheden (Hans moet ook even de langste swingbridge van NZ over) Westport valt zoals voorspeld als stad tegen. Morgen naar Cape Foulwind voor de Seal colony (zeerobben) We vervolgen deze supermooie reis met een prachtige route langs de westcoast -normaal regenachtig en daarom weel wetcoast genoemd-, maar vandaag met prachtig zonnig weer, overal een plaatje. Allereerst naar Cape Foulwind. Via een wandeling van een uurtje door de duinen komen we bij Tauranga Bay, waar we zeerobben spotten. Prachtige plaatjes. Verder langs de kust stoppen we een paar keer. Of voor een mooie wandeling langs zee en rotsen, of om pootje te baden. De 'Pancake Rocks' zijn ook zeer de moeite waard. Door erosie versleten rotsen die een, bij voorbaat verloren, spel spelen met de zee. We nemen nog twee lifters mee naar Greymouth, doen boodschappen en zoeken de camping op.

so this is Christmas......

So this is Christmas.... Vandaag lekker uitgeslapen tot 10 uur en rustig aan gedaan. We blijven nog even. En wat doe je dan op zondagmorgen? Je gaat fietsen, zelfs op 1e kerstdag, met een temperatuurtje van over de 20 graden. We trappen zo'n 70 km weg in Marlborough langs de wijnvelden. Onderweg zagen we langs een rivier wat jongeren in badpak maar wel met een kerstmuts op ! Gisteren kregen we de kerstkadootjes van onze werkgevers. Bij de een moeten er 74 fte uit- na eerst enorm in management te hebben geïnvesteerd-, met name niet onderwijs gerelateerd personeel, bij de andere kunnen ze zelfs de salarissen niet meer betalen. Jullie laten ons geen keus..... We blijven hier!.

Vandaag willen we een rondrit maken langs verschillende baaien in het zuiden, rondom Wellington. Het lukt ons niet om meteen de goede weg te vinden, we drinken onderweg een cappucinno met een plaatselijk gebakje erbij, vijgen, camel en warme cake, heerlijk! In een supermarkt nog even de kerstinkopen gedaan en terug naar de camping. Hier toch nog maar even op de kaart gekeken en we zien dat de route toch anders loopt, dus weer terug. Erg mooi, zo langs de zee, het waait alleen wat hard en de pinguïns en zeerobben zien we helaas niet. Misschien straks op het zuidereiland. Morgen gaan we met de Ferry over, we hoorden overigens straks bij het nieuws dat er in chistchurch weer een aardbeving is geweest, daar zijn we nog niet, gelukkig ! Vandaag vroeg op gestaan en naar de interislander gereden. Even wachten en aan board gegaan. Fantastische overtocht, mooi uitzicht, rustig water en drie uur en twee cappunino's later komen we aan in Picton. Leuk stadje met monumenten van Wereldoorlog 1 en 2, bovendien gezellige terrasjes en laat het nou lunchtijd zijn ! Lenie probeert een fish showder uit, een heerlijke romige vissoep, Hans waagt zich er niet aan en neemt een homemade hamburger, ook erg lekker. Op naar Blenheim onze volgende halteplaats. Het stadje is wat uitgestorven, maar ja het is ook Christmaseve.

Ruitje stuk

Vanmorgen eerst de NieuwZeelandse carglass opgezocht. De voorruit moet worden vervangen en ze hebben er geen op voorraad. Ai, anderhalve dag wachten? De oplossing wordt gevonden. In Wellington, bij een collegabedrijf, kunnen we vrijdagochtend om 8.30 terecht. We kunnen dus twee daagjes verder, we kruisen opnieuw het land door en komen via Palmerston North (lunch met heerlijke salade) aan de westkust aan in Otaki. Onderweg ook nog een stop gemaakt bij een chocoladefabriek, museum en café. Dit is echt het gebied van de hobbits, mooie heuvels en groene dalen. Het is eindelijk fantastisch weer, dus lekker over het strand gewandeld en zonsondergang gefotografeerd. De volgende dag lekker 35 min. langs de zee hard gelopen. Daarna rustig het ochtend ritueel. Douchen en ontbijten met toast. Om 10.30 uur rijden we weg richting Wellington. Eerst maar eens langs Smith & Smith. Ze kunnen vanmiddag al de ruit vervangen, dus wij gaan lekker met het treintje naar Wellington en kopen ons 'great buy off' aan Kathmandu-kleding. Om 16.30 is de campervan weer klaar, great service, en rijden we naar de camping. Nou nog ff dit stukkie on line zetten en wat fotoos uploaden en dan maar weer aan de BBQ.

Geologisch en art deco

Het is aardig weer in Rotorua. We verlaten de top10 camping en gaan geologisch onderzoek doen. Op naar de geisers en mudpools in whakarewarewa park. Een rondleiding door een maori, met aan het einde een speciaal concert. Zie straks foto en video. Vervolgens gaat het richting Napier- met tussendoor een stop bij Taupo, een stadje aan een groot meer. We eten tussen de middag een broodje subway, typisch nieuwzeelands, maar dat zie je ook wel aan de dikkerds die hier rond lopen. De weg naar Napier is echt een 'lonesome road', met veel bochten, heuvels en dalen en dat zo'n 150 km. In Napier maken we gebruik van de BBQ van de camping. We blijven nog een dagje in Napier, bezoeken ook Hastings en krijgen onderweg een steen tegen de ruit. Een barst zo groot al een 2dollar munt (nz). We bellen met Maui en gaan morgen proberen eea te laten maken. Daarna verder richting het zuiden. Trouwens vandaag de eerste dag zonder regen gehad! Althans tot nu toe, 19.00 uur.

Langs (on) bekenden 2

18 december. Afgelopen nacht een aantal keren wakker geworden van de storm die ons campertje heen en weer schudde. Vanmorgen begon de dag weer met regen. Al snel de high way opgezocht richting Hamilton. Onderweg brood, eieren, spek en beaked beans gekocht voor het ontbijt. Ondertussen regen, regen, regen. In Hamilton gaan we op zoek naar Jan Esselink, een broer van een oom van Hans. Al snel gevonden, deze man woont al bijna 60 jaar in Nieuw Zeeland en sprak dus nog maar weinig Nederlands. Hij herkende de pepernoten en ontbijtkoek niet, evenals de hagelslag die we mee hadden genomen. Jan is al 84 jaar en wij hadden het idee dat hij ook al veel dingen niet meer wist. Zijn vrouw was vandaag thuis (zij woont in een verpleeghuis) en hij was druk met haar verzorging, dus de timing was niet zo goed. Met een zak mandarijnen uit eigen tuin vertrokken we al weer snel richting Rotourua, 112 km verder. Onderweg bij de Mac. koffie gedronken en het weer bekeken voor de komende dagen. Het schijnt op het zuidereiland prachtig weer te zijn. In Rotourua aangekomen regende het nog steeds. Omdat er toevallig een soort amfibievoertuig klaar stond om te vertrekken langs een aantal bezienswaardigheden, zijn we maar ingestapt. Het was een leuke tocht die deels over de weg ging en deels over 2 meren. Inmiddels is het 18.00 uur, dus tijd om de volgende camping op te zoeken.

Langs (on)bekenden

Vandaag, 17 dec., eerst een bezoek gebracht aan de Waitangi treaty grounds, waar slimme Britse onderhandelaars een verdrag sloten met de maori's om New Zealand onder the Queen of England te laten vallen. Gecontroleerde kolonalisatie, of het verdrag van een nieuw land, het is maar vanaf welke kant je het bekijkt. Daarna gas geven en via Whangarei en Auckland naar Gerard en Libby in Titirangi (kennissen van Jan en Ellen) Daar ff pauze gehouden. Ze moesten wel even helpen met wegrijden, want door de drassige grond ( en achterwielaandrijving) zaten we vast. Op zoek naar een campingsite in het zuiden van Auckland, maar die zat helaas vol. Dus 60 km verder rijden en in de schemering , het is al 21.00 uur, langs de westkust, holidaypark port Waikato gezocht en gevonden. Pfffft.

Een stukkie om......

Vanmorgen buiten ontbeten. Het weer lijkt goed. Zon en een paar wolken. We gaan voor een serieuze wandeling. Eerst een stukje rijden naar Paihia, een waar 'beach'-oord, zelfs met betaald parkeren. We laten via de creditcard, vier uur afschrijven. Vervolgens gaat de route het stadje uit. Eerst langs de weg, maar vervolgens via een trail van 8 km, langs de kust, modderig, maar mooi. Helaas betrekt het en even later trekken we voor het eerst deze dag de regencapes aan. Via een leuk strand, met dito camping komen we anderhalf uur later in Opua aan. We nemen de ferry naar Okiato en lopen de trail verder af, glibberend, soms nat, soms net opgedroogd, bereiken we Russell. Mooie route door mangrovebossen, varens en ander mooi natuurschoon. Jammer van het weer soms. Net te laat voor de ferry terug, dus eerst ff koffie, komen we 5 uur later bij de camper aan. Het eerder vermelde beach-oord is onze volgende overnachtingsplaats. De uitschuif BBQ, doet zijn werk en na de afwas en een potje kaarten valt bij ons de nacht in.

Regen en zon

15 december, we zijn al bijna een week weg. Gisteravond de avond door gebracht met een Nederlands gezin die met 2 kinderen, 2 en 4 jaar oud al fietsend door Nieuw Zeeland op vakantie zijn. Toen we naar bed gingen trok er een enorm noodweer over de camping, veel regen en harde wind. Ondanks dit toch prima geslapen. Vandaag gaan we op zoek naar het Waipoua Forest Park. Hier staan prachtige kauri's, de grootste die we zien is 51 meter hoog en heeft een omtrek van 14 meter. Men schat dat deze boom ongeveer 1500 jaar oud is. Hierna verder Rawene een havendorp met huizen gebouwd op palen. Nog een wandeling gemaakt over een pad door een mangrovebos. De tocht gaat verder via Kaikohe, hier wilden we koffie drinken maar konden niets leuks vinden. Verder richting Kirikiri waar de camping is, onderweg nog een soort chocoladefabriekje bezocht en wat geproefd natuurlijk. In Kirikiri lekker pilsje gedronken op een zonnig terras en 's avondspits gebarbecued in de zon !

Whangarei

We boeken voor twee nachten in Whangarei. We laten ons verleiden tot het kopen van een 'kortingskaart' voor top 10 campersites voor 40 $NZ. Korting 10% op campings en, achteraf ook op de ferry, dus dat geld is al verdiend. we blijven Hollanders. We koken weer eens zelf, macaroni dus, heel wat anders dan die opgewarmde vliegtuighap. De tweede dag, 13 dec., in Whangarei beginnen we met een half uur hardlopen. Wel heuvelachtig en klam warm, hier. Na het douchen en ontbijt opnieuw naar het centrum. Nu door een park met mangrove. (bomen die in het water groeien) het stadje is wel aardig, we bekijken wat winkels en proberen bij de Mac internet uit om de weersverwachting te zien. Inmiddels blijft het miezeren, nog geen zomer dus. In een grote supermarkt doen we de rest van de boodschappen en bezoeken we het klokkenmuseum. De volgende dag trekken we weer verder. Via route 14 van Whangarei naar Dargaville. Aan de hand van onze touristische TomTom, die geeft via GPS informatie over streek, stad en bezienswaardigheden waar je bent, (is dat augmented realtity?) bezoeken we een kiwi museum (geen fruit, maar beschermde vogel) en een openluchtmuseum. In Dargaville is het tijd voor koffie met een hartige muffin. Typisch havenstadje, heeft wel iets weg van een western. De TomTom laat ons nog even omrijden naar baylys beach, maar door het slechte weer, is dat minder indrukwekkend. Uiteindelijk komen we aan in Kaihu op een camping vlakbij het waipoua forest, waar eeuwenoude kauri's (bomen) staan.

Links rijden

De nacht doorgebracht in een hotel, slecht bed trouwens. Daarna met een taxi naar het camperbedrijf. Die lui doen goede zaken zeg, mensen staan in de rij om een camper te huren. Eerst uitleg via een filmpje, slim. We hebben een buscamper, klein, compact, met een stuur aan de rechterkant. Hans heeft het eerste stuk gereden, ik moet zeggen.... Niet slecht. De rit ging van Auckland naar Whangarei, ondertussen wat boodschappen gedaan (ook niet goedkoop hier !) en een camping opgezocht. We werden ontvangen door een kerstvrouw, compleet met kerstjurk en muts. Er is al veel kerstversiering overal aangebracht. Mooi landschap onderweg, rechts de kust, links weilanden met koeien en schapen. Het gebied is behoorlijk bergachtig. Helaas zijn de weersvooruitzichten niet geweldig, de komende 3 dagen nog regenachtig.

Aankomst in new Zeeland

Het blijft gek, zo'n tijdsverschil. Wij gaan nu lekker slapen, de zondag zit erop, voor jullie begint hij pas. we hebben 12 uur tijdverschil. Bij ons is het 20.00 uur in de avond en bij jullie is het pas 8.00 uur in de ochtend. Het regent nu een beetje en het is nog lang niet donker, ook gek. Bij de douane vanmiddag wat problemen omdat ik wat bloembollen in mijn tas had voor wat (on)bekenden . we hebben vanmiddag de skytower beklommen (nou ja, met de lift), 60 verdiepingen hoog (320 meter) . De mogelijkheid bestond om vanaf de toren te bungyjumpen , we hebben er wel wat zien springen maar wij zagen dat dus echt niet zitten. nu gaan we lekker slapen en morgen de camper ophalen en pffff. Links rijden.

Vanuit Kuala Lumpur

Wat gek zo'n tijdverschil. We stapen om 23.30 (Ned. Tijd) uit het vliegtuig en schuiven meteen (6.45 plaatselijke tijd) in het hotel aan het ontbijt. (we kregen dit aangeboden omdat onze kamer nog niet klaar was) . Een enorm uitgebreid ontbijt, compleet met rijsttafel, Franse kaasjes, fruit, etc. Daarna lekker slapen om weer om 17.00 (plaatselijke tijd) op te staan en wat denk je, we zijn weer mooi op tijd voor het happy hour. Er zitten al verschillende mensen aan hun aperitief. Hier doen wij toch maar niet aan mee. We gaan weer langzaam richting vliegveld waar over 3 uur onze volgende vlucht vertrekt.

Zo de eerste vlucht zit er bijna op. Nog een uurtje en we landen in Kuala Lumpur. Het was wel een gedoe vanmorgen met de treinen. Omdat er tussen Arnhem en Wageningen een trein in brand stond moesten we terug en over Den Bosch rijden. Overvolle treinen, dus dringen en haasten. Gelukkig was het op schiphol niet druk. Wel bij thuiskomst even het treingeld terug vragen. Maleisia airlines zijn goed. Genoeg gegeten en gedronken. We komen om 23.30 , plaatselijk tijd 6.45 aan en gaan dan ons daghotel opzoeken.

Nog een dagje

Nog een dagje buffelen. De laatste zaken rondom taal en rekenen en de pilot en pre-pilot regelen en dan loslaten, overdragen en niet meer aan denken (zal niet makkelijk zijn)
Verder nog even voorbereiden, spullen pakken en geestelijk instellen op wat beter weer.

Dit blog gebruiken we voor onze reisverhalen

Outlook help en hulp

Zo’n driekwart jaar geleden was ik betrokken bij de invoering van live@edu voor onze studenten. Tegelijkertijd gingen we als medewerkers van ROC Nijmegen ook over van Groupwise naar Outlook. Ik begeleidde dat door me als Ineke Teeuwen –Cillissen, via de portal op te werpen als enfant terrible, de medewerker die dat allemaal maar niets vond, maar ondertussen wel oplossingen aan bood voor gerezen problemen en frustraties. De spin off is dat collega’s dachten dat ik veel wist van Outlook 2010. Nee dus.

De managementassistenten van ons ROC, hoewel geschoold in Outlook, hadden de wens om toch eens wat dieper in de materie te duiken. Dus werd ik aangezocht om tijden hun jaarlijkse scholingsmiddag aandacht te besteden aan hun informatiebehoefte. Samen met (buurvrouw en ook) een managementassistente hebben we daarvoor een leuke manier bedacht. Heerlijk om te merken dat onderwijs leuk is als je het zo organiseert dat deelnemers van elkaar leren.

De workshop start met het uitdelen met een kaartje met daarop een letter en twee cijfers in een bepaalde kleur. Meteen worden de deelnemers gedirigeerd rondom en digiboard met een Prezi. zie: http://prezi.com/atzqbz_30t0a/outlook-help-en-hulp/  De opdracht luidt: inventariseer je vragen met Outlook. Schrijf deze vragen op een post-it, (geel) voor agenda, (groen) voor contactpersonen, (oranje) voor mail en (roze) algemeen en plak ze op de betreffende flappen. Je hebt daarvoor 10 minuten.

Hierna introduceer je het wedstrijdelement. Via de kaartjes, vakje twee (met een achtergrondkleur) worden nieuwe groepen gevormd, die de opdracht krijgen om via de kleur van de post-it’s en flaps zoveel mogelijk antwoorden te bedenken op de gestelde vragen. Antwoorden worden per mail ingeleverd. Hetzelfde kan nog een keer herhaald worden.

Het resultaat is een FAQ , een hoeveelheid aan vragen en (mogelijke) antwoorden, die iedereen kan gebruiken die met outlook werkt. Maar nog meer dan dat. Onderling ontstaat discussie over welke antwoorden op welke vragen goed zijn. Er wordt van elkaar geleerd en dat beklijfd. Zelfs in de toekomst weet men elkaar te vinden als er antwoorden op vragen zijn.

Wat rest zijn een aantal vragen voor de servicedesk of voor microsoft, maar ook een leuke leerervaring!

Back2benches bij de Netwerkschool ( Boxmeer) Oktober 2011

Enkele jaren geleden bezocht ik ‘als leerling’ een aantal teams en opleidingen van de sector Economie van het ROC Nijmegen. Mijn bevindingen met competentiegericht onderwijs legde ik dan voor aan het betreffende team en we vergeleken dat met de teamvisie en plannen. Nu, als ondersteuner van de Netwerkschool heb ik een maandagochtend meegelopen met klas 1B in Boxmeer. Nadrukkelijk kreeg ik de opdracht mee om eens te kijken wat je allemaal met een Ipad zou kunnen als leerling.

Studentenportal

Om kwart voor negen loop in het lokaal ‘de boerderij’ in om de eerste les te volgen. 14 meiden en 4 jongens volgen een klassengesprek onder leiding van docente Maartje. Het gaat allereerst over de keuze voor een goed doel voor de ‘kerstactie’. Veel studenten dragen ideeën aan. Maartje neemt ze allemaal mee naar een vervolgactie. Dan gaan we het hebben over de studentenportal. Studenten hebben allemaal een laptop openstaan en proberen in te loggen. Gelijk val ik dus ‘als leerling’ door de mand omdat ik en studenten en de docent mag bijstaan bij wat inlogproblemen. En ik wist het natuurlijk al: wat is er nu vervelender als je als docent iets wil doen met ICT en het werkt niet. Dan is de servicedesk ver weg en je mooie lesvoorbereiding naar de knoppen. Gelukkig lukt het met een geleende laptop om in te loggen. Studenten worden vertrouwd gemaakt met de studentenportal en het gebruik van live@edu voor hun (school) mail. Nu moeten docenten dat ook echt gaan gebruiken!

Stellingen scoren

De kleppen (van de laptops) gaan dicht. De studenten gaan via een 18 stellingen scoren op hun motivatie en inzet voor het (Netwerkschool) onderwijs. Via een soort puntenscore wordt duidelijk wie erg of erg weinig gemotiveerd is. Dat wordt ook klassikaal besproken. Het valt me op dat studenten hier goed mee omgaan, ook al is de score laag. Het geeft in eider geval een duidelijk beeld van elke student en ik zou dit hebben opgenomen in een soort POP-formulier om daar in individuele gesprekken mee verder te gaan. Jammer dat hier niet gekozen is voor een digitale methode. Er zijn genoeg middelen (SurveyMonkey; Socrative of Google ??) om dit vorm te geven (en gelijk te kunnen opslaan) Bij deze interactie was de Ipad ongetwijfeld goed van pas gekomen.

Competent City

Ondertussen help ik een aantal studenten met de verwerking van hun opdrachten tijdens Competent City. Deze bijeenkomst van docenten, ontwikkelaars en leidinggevenden uit het MBO was door de Netwerkschool aangegrepen om via het uitvoeren van een gezondheidscheck zichzelf te promoten. Via: http://youtu.be/Zajp1Y5rgGY is daarvan een aardig beeld te krijgen. Het uitvoeren van zo’n ondernemende activiteit gaat ze goed af, maar het verwerken van resultaten en het trekken van conclusies vinden ze lastiger. Verder mag ik blij zijn dat ik er niet werd uitgestuurd omdat mijn telefoon 2x af ging.

Nederlands

Een volgende docent komt binnen. Studenten wisselen een ‘klassikale’ les van een half uur doorgaans af met een half uur zelfstandig werken. Het is alleen jammer dat het curriculum met de opdrachten nog niet in ons leerlingvolgsysteem staat. Dat biedt de studenten geen structuur en maakt het zelfstandig werken lastig. Bij Nederlands gaat het om het verklaren van een aantal woorden en vervolgens wordt een uitnodiging voor een vergadering besproken. Hierbij zou goed gebruikt gemaakt kunnen worden van het protocol van de werkgroep Taal en Rekenen over de eisen aan een ‘zakelijke’ mail. De aanwezigheid wordt trouwens netjes bijgehouden in Trajectplanner.

De IPad

Enkele studenten weten het al. Mogelijk gaat de Netwerkschool experimenteren met de Ipad. Zij willen wel als eerste zo’n apparaat uitproberen. Maar heeft dat zin? Allereerst moet alle content en informatie (Flidz, Trajectplanner, Studentenportal, ) beschikbaar en ontsloten kunnen worden. Daarnaast moeten deze ‘devices’ natuurlijk ook didactisch verantwoord toegepast kunnen worden. Zeker als het gaat om het ‘halen’ en ‘brengen’ van informatie. Een cursus TPack zou hier al kunnen helpen. Vervolgens komt de vraag op, of Ipads dan ook vervangend kunnen zijn voor laptops of vaste computers. Het lijkt me dat tijdens de stage dat heel goed zou kunnen, dan is de beperking van een mindere tekstverwerkersfunctie minder een belemmering. Voor docenten zou een Ipad, voor het verwerken van info en het opslaan van resultaten een aardige aanvulling zijn. Als er nog budget is moeten we er maar eens aangaan. Maar voorwaarde is natuurlijk wel dat alles ‘bereikbaar’ is.

Helaas moet ik 13.00 uur weer Boxmeer verlaten. Op naar het werkoverleg over de studentenportal!