GESLAAGD OF NIET??

Voor een publicatie je eigen innovatiesucces verwoorden is toch een beetje als examen doen. Het wordt ook nog in een boekje weergegeven, dus een filmpje, een interactieve pagina, of andere publiciteitvormen voor 'digital natives' zijn niet mogelijk. Dus we gaan voor een hele andere optie kiezen. Hoewel ik zelf - in mijn vroegere onderwijspraktijk en ook nu in mijn begeleidingwerk - niet zo van de koninklijke weg en de structurele aanpak ben heb ik daar toch maar eens voor gekozen.


Wat doe je in zo'n geval. Je maakt eerst een kwalificatiedossier van de 'innovator', althans het deel C wat ik dan ook maar zelf heb vastgesteld. De volgende stap is natuurlijk beoordelingscriteria vaststellen op het niveau van competenties en werkprocessen om daar mee te kunnen beoordelen of de kandidaat voldoet aan de eisen uit het dossier.
En nu zal ik natuurlijk via mijn portfolio moeten bewijzen dat ik voldoe. Dat bewijs verwoord ik hieronder, maar beter is natuurlijk te verwijzen naar eerdere artikelen in mijn weblog (http://opwegnaarcgo.blogspot.com/) , de brochure EK onder de 21 en andere bewijzen die ik in de loop van mijn functioneren heb verzameld.



Werkproces 1.1

Als het gaat om analyseren, kijk ik graag terug naar de periode waarin ik deel uit maakte van de MR. Het was de begintijd van (de vorming van) het ROC en zeker voor vernieuwende ideeën geen makkelijke periode. De organisatie moest gebouwd en beheerst worden. Een proactieve, kritische MR paste helaas niet in dat plaatje. Dat er toch veel bereikt is ligt met name aan de samenwerking binnen de MR en met de contacten in de organisatie zelf. Was het creëren en innoveren in de organisatie nauwelijks aan de orde. In het onderwijs des te meer. Op de sector 'Handel' werkten we driftig aan het vorm geven van projectonderwijs. Met name bij internationale handel heb ik een steentje bijgedragen. We schrijven dan 1996. Voortbouwend op inzichten die destijds al aan de Sociale Academie werden opgedaan, maakten we projectonderwijs, waarbij theorie ten dienste van de praktijk stond, waarbij we proces en product evalueerden (en daar cijfers voor gaven) . Waarbij leerlingen in groepjes aan van de praktijk afgeleide taken werkten. Waarbij directeuren werden ingeschakeld bij in en verkoopgesprekken. Waarbij uitgebreide verantwoordinggesprekken met de externe legitimeerder nodig waren om dit 'onderwijs' verkocht te krijgen. Projectonderwijs dat resulteerde in een van de eerste onderwijsgames rondom betalingskenmerken en waarmee we de eerste ROC Innovatieprijs mee wonnen. Moet ik hier gedrevenheid en ambitie nog verder aantonen? We maakten al CGO-onderwijs in het ET-tijdperk. Ging het dan nooit mis?? Jawel hoor. Ik wilde zoals gewoonlijk al weer veel te hard. Lesroosters los laten, werken met schoorsteen-uren, groepen sneller en langzamer laten gaan, Engelstalig onderwijs, etc. etc. Gelukkig dat sommigen dan ook eens op de rem trappen en wijzen op de (on)mogelijkheden. Zo is het ook met mijn huidige werk. Op basis van een goede analyse komen als het ware vanzelf kansen en ideeën boven drijven. Ik heb wel getracht dit proces als zodanig te analyseren, maar dat is geen doen. Laat het maar gebeuren. Teveel navelstaarderij door je zelf of anderen kapselt gedrevenheid en ambitie te veel in. Dan maar soms even met het koppie tegen de muur.



Werkproces 1.2
Activiteiten initiëren zit me in het bloed. Zeker op het gebied van onderwijs. Als beginnend docent economie introduceerde ik het werken in groepjes.(CarmelCollege Deventer VWO 1985) Bij de MEAO stond ik aan de wieg van het zelfstandig werken (2e generatie ET, 1990) en bij de opleiding Internationale Handel was ik schrijver en uitvoerder van projectonderwijs (1996-2000) . Nu in mijn rol als beleidsmedewerker doe ik natuurlijk niet anders. Workshops, diner competent, studiedagen, onderzoeken, acties voor het EK onder 21, experimenten met dpf, de lijst is lang. Beslissen bij dit onderdeel heeft vooral betrekking op het daadwerkelijk initiëren en met anderen een besluit nemen om activiteiten aan te pakken.
Sterke punten bij het begeleiden zijn het enthousiasmeren en het op gang houden van vernieuwingsprocessen. Problemen liggen natuurlijk op het vlak van het werk uit handen geven (wie is de eigenaar??) en bij verschillen van inzicht. De begeleiding van een team richting CGO is daarvan een voorbeeld. Ik had te weinig oog voor de (onder de oppervlakte liggende) bezwaren en angsten van de projectgroep richting daadwerkelijke verandering. Het loslaten van verouderde onderwijsopvattingen en het gebruikt maken van nieuwe digitale technieken bleek een te grote hobbel voor het team en ik had daar te weinig oog voor. Dat is een leermoment.

Daarmee behandel ik meteen de competenties met druk en tegenslag omgaan. Het druk hebben en onder druk presteren meet ik dan aan de CGO conferentie over Schonenvaart die ik in 2006 organiseerde. Schonenvaart is een digitale leeromgeving voor economische en handelsopleidingen die optimaal toepasbaar is op de invulling van CGO (als je dat wil!). Deze conferentie waar 500 personen enthousiast op af kwamen beschouw ik als een bewijs van mijn organisatorisch kunnen. Omgaan met tegenslag is en blijft moeilijk, zeker als je (te) graag wilt. Analyseren ( van tegenargumenten) en afstand nemen is, heb ik geleerd een goede remedie.

Een innovator die op eigen houtje opereert is iemand die enkel zich zelf bevredigd. Die handelt niet commercieel en weet niet wat samenwerken en overleggen is. Bij het EK<>
Hans Steeman

Marketing voor onderwijs???

Op 29 en 30 november vond in Egmond aan Zee de tweedaagse plaats van de BTG Handel. Een bijeenkomst waarin o.a. teammanagers en docenten ideeën en good practices uitwisselen op het gebied van het handelsonderwijs. Dit jaar stond de bijeenkomst in het teken van : ‘je moet het wel verkopen’. Marketing dus. Nu is dat een thema dat we in onderwijsland en zeker bij CGO is wat vaker moeten hanteren. Het lijkt namelijk wel of rondom onderwijs een steeds conservatievere wind gaat waaien. Zonder fundament of argument wordt CGO (en ook de ontwikkelingen in het mbo) op een hoop gegooid met het nieuwe leren of erger, er wordt een karikatuur gemaakt van het onderwijs waarin wordt gesteld dat het alleen maar zou gaan om vraaggestuurd en ongestructureerd werken.
De werkelijkheid is anders. Dat weten de docenten en ontwikkelaars in het onderwijs ook. Alleen dat verkoopt zo slecht!. Laten we ons eens wat meer concentreren op de 4 P’s.
Allereerst ons product: de talloze vormen van good practices, waarin leerlingen heel praktijkgericht leren, waar daadwerkelijk minder uitval is en waar de bedrijven tevreden zijn over de inzet van onze leerlingen in de stage. Maar kijk ook naar de bedrijven en projecten die de leerlingen runnen. Wat worden zij en wij daar enthousiast van. Leerlingen van Zorg runnen na een stage een afdeling van het ziekenhuis. Leerlingen van de grafische werkplaats maken de mooiste folders en horeca runt een restaurant dat al tot de kerst volgeboekt zit (hebben ze daar een ster of zo!)
Met dat product zit het dus aardig goed ( al kan dat altijd nog beter!), maar dat komt toch weinig onder de aandacht. Niet bij de kamercommissie en helaas al helemaal niet bij bijvoorbeeld een krant als het NRC (Next) waar kennelijk alleen aandacht is voor het onderwijs van voor 1960……….

Een volgende keer de volgende P

Centrale examens in het MBO

De vorige week maakte De Volkskrant melding van de wens van PvdA, SP en CDA om centrale examens voor met name Nederlands en MVT (Engels) in het MBO in te voeren. Dit ongetwijfeld omdat gemerkt is dat het niveau van de mbo-leerling op dit vlak (te) laag is. Ook het 'gedoe' rond het KCE en de op grond van ontoereikende examens afgekeurde opleidingen zijn hier debet aan.

Nu ben ik groot voorstander van meer kwaliteit en zal ik zeker beamen dat het niveau ( zowel Nederlands, als MVT, als ook rekenvaardigheid) te wensen over laat, maar het is de vraag om met de roep om centrale examens het onderwijs verbeterd wordt. OK, een gewaardeerd certificaat geeft een leerling in zijn beroep- en schoolloopbaan perspectief, maar het is geen garantie voor goed onderwijs. Het is de vraag of dit soort centrale examens zijn te combineren, met de eisen uit het kwalificatiedossier en de afstemming op de taal en gebruiken in het beroep, zeg maar de beroepscontext. Zeker nu de combinatie met het CEF en het CGO onderwijs nog nauwelijks is uit geëxperimenteerd. Ook aan verschil in leerstijlen, flexibilisering en onderwijs op maat doet deze 'oplossing' geen recht. Ik zie meer heil in schoolexamens op niveau (CEF- standaard) , waar taal en rekenvaardigheid, maar ook algemene competenties ( initiatief nemen, reflecteren en samenwerken) en beroepscompetenties ( van op tijd komen tot leiding geven) integraal aan de orde komen in simulaties en/of echte praktijksituaties. Als deze standaard op dit niveau wordt gehaald, zal dat het noodzakelijke onderwijs in taal, rekenen en algemene en specifieke beroepscompetenties een broodnodige impuls geven.

Streaming Video

Competentiegericht onderwijs eist veel vaker dat we leerlingen beoordelen in complexe beroepssituaties. Dat is vaak in de praktijk. Maar soms ook niet in de praktijk mogelijk. Laat staan dat het in de praktijk ook geoefend kan worden. Dus verzinnen we simulaties waarin we leerlingen beoordelen op competenties en werkprocessen. Een semi-realistische situatie, die vaak goed werkt, maar wel een nadeel heeft. Je moet erbij geweest zijn om te kunnen beoordelen. En dat kost tijd, veel tijd.
Misschien dat ‘streaming video’ hiervoor een oplossing kan bieden. Leuke bijkomstigheid: leerlingen vinden het maken van videofilms waarin ze zelf acteren leuk, kijk maar naar You Tube.

Wat is streaming video?
Een ( gesubsidieerd) project, waarbij digitale camera’s en een server met portal ( zeg maar een beheerde website waarop de filmpjes kunnen worden vertoond aan anderen) beschikbaar worden gesteld om via film competenties, gedrag en leerresultaten op te nemen. Ook goed te gebruiken om bijvoorbeeld leervragen, intenties of presentaties op te nemen en via een (link) digitaal portfolio beschikbaar te stellen.

Wie kan daar gebruik van maken?
Elke docent van de sector economie kan een verzoekje bij mij indienen om deze camera’s voor onderwijsdoelen te gebruiken. Via mij krijg je dan verdere instructies en ken je ermee aan de slag. Doelstelling is om dit jaar minstens 25 filmpjes op te nemen en beschikbaar te stellen.

PS. zo maken we ons onderwijs ook inzichtelijk voor anderen. Dus regisseurs en producers grijp je kans……

We zijn weer begonnen

Na een heerlijke vakantie- 3 dagen Duitsland, verzorger tijdens de 4 daagse en 3 1/2 week Frankrijk- ben ik weer aan de slag gegaan. Het wordt weer een veelbewogen jaar. Een fysieke verhuizing en talrijke 'inhoudelijke' verhuizingen. Ik hoop dat die onderwijsinhoudelijke wijzigingen nu eens niet verziekt worden door rigide regelgeving en/of beperkte financiële ruimte. Dat er echt geëxperimenteerd kan worden met nieuw en fris onderwijs in een leuk, modern gebouw. Dus vanaf nu weer lekker aan de slag. En regelmatig nieuwe geposte blogs.
Ik heb trouwens ook via surfdiensten een my stite ( als experiment) aangemaakt. https://www.surfgroepen.nl/default.aspx

Hans

Ps als bijlage nog een filmpje van de haringparty ( EK<21)

vakantie

Nog een weekje en dan start de vakantie weer. Effe opladen in Duitsland, de vierdaagse ( Lenie loopt mee, ik verzorg) Frankrijk en dan weer vol aan de bak... ook met het weblog. Dus nog even wachten op wat berichtjes maar in augustus ben ik er weer

EK < 21

Wat kan onderwijs toch ook leuk zijn. Binnenkort is Nijmegen een van de speelsteden voor de EK onder de 21. Nu hoef je geen voetbalgek te zijn om dit een leuk evenement te vinden. Ook voor onderwijsfreaks is dit een uitdaging. In ieder geval zien tal van medewerkers en leerlingen van het ROC-Nijmegen om rond het EK en alle zogenaamde site-events, die onder andere door de Gemeente Nijmegen georganiseerd worden kansen om ‘iets’ met het onderwijs te doen. Zo deed een groep leerlingen van marketing en communicatie een marktonderzoek naar Serviërs en organisaties van Serviërs in Nederland en Duitsland ( Nijmegen is thuishaven van de Servische ploeg), ontwiepen studenten van de grafische werkplaats een logo en banieren die onze stad sieren. Maar er gaat nog veel meer gebeuren: Promoteams en ticketverkoop, optreden van artiesten, bijdragen aan bewegingsfestivals, etc etc. Allemaal activiteiten waar leren, werken en doen met elkaar in verband gebracht worden. En allemaal activiteiten die zo veel gemeen hebben met competentiegericht onderwijs. Je ziet docenten en leerlingen enthousiast worden en net wat weer geven om de projectjes tot een goed einde te brengen. Dat is pas experimenteren. Geweldig. En dat is tevens een veel beter antwoord op mijn vorige stukje, waarin zo ‘kritsch’ gedaan werd over cgo.